Tot s’esvaeix.
Un nus s’apodera de la gola.
Un nus que estreny.
L’estómac s’encongeix.
Vols cridar.
Cridar....
De què servirà?
Però, ¿per què no?
Crida!
On ets ara?!
Silenci.
És la única resposta.
Silenci.
I a la ment gira i gira la pregunta:
Per què?
Tampoc hi ha resposta.
Silenci.
Res.
31 d’agost de 2007
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada